Images

Jeżeli widzisz rycerzy w śliniących zbrojach, matadorów walczących z bykami, tancerki flamenco, arabskie budowle, zabytkowe uliczki, graffiti na murach, a na obiad jesz paellę, to znaczy, że jesteś w Granadzie. Tutaj znajdziesz wszystko, z czym Hiszpania się kojarzy.

Na ulicach spotkasz każdy typ człowieka. Studenci, squatersi, punki, hipsterzy, metale, rastafarianie i prostytutki; Cyganie, Arabowie, turyści. Może, jak będziesz miał odrobinę szczęścia, to uda Ci się spotkać rodowitego Hiszpana.

Granada jest miejscem ludzi młodych i turystów. W wąskich uliczkach handluje się wszystkim, co tylko odwiedzający miasto zechce kupić. Można tutaj zwiedzić chyba każdy rodzaj budowli i obejrzeć najróżniejsze występy, oczywiście za odpowiednią cenę, a w Granadzie wszystko się ceni.

Continue reading “Granada”

“Broni się jeszcze z wież Alpuhary
Almanzor z garstką rycerzy,
Hiszpan pod miastem zatknął sztandary,
Jutro do szturmu uderzy.”

Konrad Wallenrod, Adam Mickiewicz

Każdy powód do zwiedzania jest dobry. Był Scypion Afrykański, jest i Mickiewicz.

Z Almeríi do Granady pojechaliśmy drogą przez wzgórza Alpujarry. Piękna trasa. Po drodze zrobiliśmy postój. Alek niczym Almanzor stawiał opór hiszpańskiemu urokowi.

Continue reading “Alpujarra”

Almería — miasto marmuru. W tym regionie Hiszpanii wydobywa się go najwięcej i widać to na każdym kroku. Wszystko jest tutaj marmurowe i wygląda to bardzo ładnie.

Udało nam się dokładnie obejrzeć Alkazabę — wstęp był gratis. Budowla robi wrażenie. Z murów arabskiej fortyfikacji widać port i prawie całe miasto. Chcieliśmy zwiedzić katedrę, ale dzieci wolały ratować gołąbka i schłodzić się w fontannie. Może następnym razem się uda.

Najważniejsze na koniec — w mieście był akurat festiwal piwa.

Continue reading “Almería”

Z Kartageny, drogą przez góry, pojechaliśmy do Almeríi. Przez całą drogę modliłam się, żeby samochód dojechał bez problemu. Tereny, przez które jechaliśmy, są piękne, ale niebezpieczne. Żar z nieba, zero drzew, brak ludzi i tylko gigantyczne szklarnie.

Continue reading “Widoki z drogi”

Kartagena — miasto, które w 209 r. p. n. e. w czasie drugiej wojny punickiej zostało opanowane przez wodza rzymskiego Scypiona Afrykańskiego Starszego i był to główny powód naszej wizyty.

Kartagena to przeciwieństwo Walencji. Tutaj widać kryzys na każdym kroku. Pozamykane sklepy i rozpadające się budynki. Nie za dużo do oglądania, przede wszystkim pozostałości teatru rzymskiego. Ale miasto ma coś w sobie. Czuć klimat południowohiszpańskiej prowincji. Jest gorąco, wszystko jest wypłowiałe od słońca, kurz unosi się w powietrzu, a Arabowie handlują w cieniu rzymskich ruin.

Continue reading “Kartagena”

Hmmm… nie bardzo wiem co powiedzieć o Walencji. Ładne miasto. Widać, że kasy mają jak lodu. Kryzys w Hiszpanii?… Może i w Hiszpanii, ale nie w Walencji. Piękne parki, odrestaurowane budynki, drogie sklepy, ludzie w zgrabnie skrojonych garniturach. Nawet konie mają parasole chroniące przed słońcem.

Turysta może zwiedzić katedrę i obejrzeć Świętego Graala za drobną opłatą 6 euro lub zaopatrzyć się w tradycyjny, ręcznie malowany talerzyk prosto z Chin w cenie 12 euro za sztukę.

Wszystko jest, tylko jakoś ducha miasta nie poczułam, ale może to dlatego, że byłam zmęczona.

Continue reading “Walencja”

Zanim zacznę opisywać nasze Tour de España chciałabym zaznaczyć, że zwiedzanie z małymi dziećmi rządzi się trochę innymi prawami. Zamiast muzeów — place z fontannami, zamiast restauracji — lodziarnie, zamiast lunaparków… . Przede wszystkim zwiedzanie ze szkrabami to, długie spacery wąskimi, krętymi uliczkami i liczne rozmowy z nieznajomymi.

A co do rozmów… Hiszpanom najczęściej jest wszystko jedno czy ich rozumiesz, czy nie. Na pytanie zaś “Do you speak English?”, co w wolnym tłumaczeniu oznacza “mów do mnie po angielsku” najczęściej pada odpowiedź “Un poco” (trochę), co, z doświadczenia wiem, oznacza “nie, zupełnie nie”.

Continue reading “Zwiedzanie z dziećmi”

Po półtora roku w Hiszpanii czas zobaczyć coś więcej niż własne katalońskie podwórko. Spakowaliśmy się i całą rodziną (2+3 przedszkolaki) ruszyliśmy w drogę.

Pierwszy przystanek w Walencji. Zanim jednak dojechaliśmy do Walencji, minęliśmy jeszcze kilka katalońskich fabryk. Dla niewtajemniczonych — Katalonia, to przemysłowy region. Jeżeli tylko ktoś by zechciał opuścić gotyckie zaułki Barcelony i pojechał na obrzeża miasta odkryłby, że jest ono  otoczone wianuszkiem fabryk, kopalni i innych dziwnych przemysłowych konstrukcji.

A oto, co można znaleźć w morzu lub w zaroślach.

Continue reading “No to w drogę”